Ümit ömürdür; hayat da yaşamak içindir” diyerek kelamlarına başlayan Eddi Anter, “Ümit olduğu surece yaşarız. Nefes aldığımız sürece ümit daima olmalıdır. Pek çoğumuz yemeksiz, susuz, parasız, arkadaşsız yahut ailesiz yaşayabilirken ümitsiz yaşamanın zorluğunu biliriz. Bir formda hayat bunu bize tattırmıştır.” diyor.
Gelecekten beklentiler
Sözlerine “Ümittir bize yol aldıran, geleceğe dönük plan program yaptıran, hayal kurduran… Memnun olmak ümidi, olmak istediğim kişi olabilmenin hayali, yarından ve gelecekten beklentilerim… “ diyerek devam eden Eddi Anter;
“Düşüncelerimi seçiyorum”
“Ben fikirlerimi seçiyorum. Olumsuz fikirlerin aklımı istila etmesine müsaade vermiyorum. Üzücü yahut acı veren fikirlerin beni ele geçirmesine fırsat tanımıyorum. Ben kendimi memnun ediyorum. Memnunluk benim hayalim, hayalim ve ümidimdir. Ben beni memnun eden şeylere ve şahıslara odaklanıp diğerine bağlı yahut bağımlı olmuyorum. Oburu beni keyifli ediyorsa ne ala, lakin ben bunu dışarıdan bekleyen birisine dönüşmüyorum. Ben yalnızca kendimden bir şeyler bekleyen biriyim. Ben Benim ve ben Beni tanımak için farklı yollar arayarak ve yeni Benler bulmayı ümit ediyorum. Ben bundan sonra bir diğerine benzemek için emek sarf etmiyorum. Ben kendim oluyorum zira benden diğer herkes esasen kendisi.” diyor.
